Okul öncesi dönemde çoğu çocuk yaşlanmaya ve yaşlılara anlayamadıkları bir gözle bakar. Küçük çocukların yaşlılarla etkileşiminin az olması, onları ya yalnızca yardımsever büyükanne ve büyükbabalar ya da tehditkâr yabancılar olarak görmelerine neden olur. Bu nedenle çocukların okulda, evde ve dışarıda yaşlı kişilerle doğal bir etkileşim içerisinde bulunmaları sağlanmalıdır.
Restoranda yemeği beklerken, alışveriş merkezinde kasa sırası beklerken ya da oyun parkında arkadaşının kaydıraktan kaymasını izlerken sabırsızlanan çocukların sayısı yok denecek kadar aza düşmüş durumda.. Peki neden böyle bir düşüş var, nerede hata yapıyoruz?
“Her çocuğun sahip olduğu olası potansiyel, evrendeki en büyüleyici ve ilham verici şeylerden biridir.” – Ray L. Wilbur
