Çocuğunuz yaşlılardan ve sizin yaşlanmanızdan korkuyor ya da yaşlılara karşı çekingen ve olumsuz bir tavır mı sergiliyor?

Çocukların yaşlılar hakkında yanlış fikirler geliştirmeleri, örneğin onlardan hoşlanmamaları, onlar için üzülmeleri veya genel olarak yaşlılardan korkmaları sıkça görülen bir durumdur.

Ancak çocukların kendilerinden farklı kişilere değer vermeyi öğrenmeleri ve kendilerinin de bir gün yaşlanacağı gerçeğini anlamaları ve kabul etmeleri için çevrelerindeki yaşlılar konusunda olumlu duygular beslemeleri önemlidir.

Çocuklar kendilerinden memnun ve emin olurlarsa, yaşamın her bir yeni aşamasını da rahat bir şekilde kabul etmeye hazır olacaklardır.

Küçük çocukların yaşlılarla etkileşiminin az olması, onları ya yalnızca yardımsever büyükanne ve büyükbabalar ya da tehditkâr yabancılar olarak görmelerine neden olur.

Bu nedenle çocukların okulda, evde ve dışarıda yaşlı kişilerle doğal bir etkileşim içerisinde bulunmaları sağlanmalıdır.

Çocuklara:

•          Yaşlılar hakkında doğru bilgi verilmeli
•          Yaşlıların, tıpkı çocuklar gibi, birbirinden farklı, kendine has kişiliklerinin olduğu gösterilmeli
•          Çocukların yaşlılar (ve kendilerinin de yaşlanması)  konusunda olumlu duygular geliştirmelerine olanak verilmelidir.

Farklı yaş gruplarındaki çocukların yaşlılar konusundaki düşünce yapıları ve yaşlılarla birlikte daha fazla zaman geçirmenin onlar için sağlayacağı yararlar şu şekilde özetlenebilir: 

Üç ve dört yaş 

Üç ve dört yaşındaki çocuklar genellikle yaşı, boyla karıştırırlar. Kendilerinden büyük bir çocuğa "yetişebileceklerini" ve aynı boydaki kişilerin her zaman aynı yaşta olduğunu zannederler.

Ayrıca yaşlanmak istemediklerini, genç kalmayı tercih ettiklerini dile getirirler ve yaşlılığı hastalık, çirkinlik ve ölümle özdeşleştirme eğilimindedirler.

Bu yaştaki çocukların farklı yaşlı kişilerle zaman geçirmesi ve doğru bilgiler alması önemlidir. Yaşlı komşular, büyükanne ve büyükbabalar, okuldaki yaşlı personel sık sık çocukları ziyaret etmeli ve çocukların kendilerini tanımaları sağlanmalıdır. 

Çocuklar kendilerini yeterince tanıdıktan sonra onları kucaklarına alabilir, birlikte kitap okuyabilir veya faaliyetlerine katılabilirler.

Böylelikle çocuklar yavaş yavaş yaşlıların kendilerine sunabileceği farklı özellik ve niteliklere değer vermeyi öğreneceklerdir. Bu dönemde çocuklar ilk kez çocukluk ve büyüme konusunda düşünmeye ve bunu doğal bir süreç olarak görmeye başlayabilirler.

Beş yaş 

Anaokulu çocukları da yaş ile zaman arasındaki ilişkiyi tam olarak anlayamazlar. Birçoğu halen yaşlanmanın bulaşabilen ya da bir gecede olabilecek bir şey olduğunu zannetmeye devam ederler.

Üç ve dört yaşlar gibi, onlar da büyüdüklerinde aynı kişi olmayacaklarından korkarlar ve yaşlı kişilere olumsuz özellikler atfederler.

Bu çocuklar da çok sayıda yaşlı kişiyle bir arada olmaktan ve yaşlıların da birçok açıdan kendilerine benzediğini keşfetmekten fayda sağlarlar. Örneğin, yaşlılar da çocuklarla aynı yiyecekleri sevebilir ve çocuklarla oynamak ve eğlenmekten hoşlanabilirler.

Onlar da çocuklara şarkı söyleyebilir, onlarla dans edebilir ve açık hava aktivitelerine katılabilirler.

Ayrıca çocuklar onların zamanındaki çocuk giysileri ve oyuncaklarına bakarak, yaşam döngülerini kavramaya başlayabilirler.

-ALINTIDIR-