Son yıllarda artan 'mutsuzluk' şikayetleri sadece yetişkinlikte değil çocuklukta bile gözlemlenmekte. Peki neler oluyor? Çoğu yetişkinin dönmeyi istediği çocukluk yılları, şimdiki çocuklar için ne anlam ifade ediyor?
Aileler çocuklarını hayata hazırlarken onların mutlu olabilmeleri için her kaynağı değerlendirir, belki de kendileri için yapmadıkları yatırımları onlara yaparlar. Peki çocuklar neyi hatırlar?
Çocuklarımızın gelecekte rahat edebilmeleri için akademik anlamda çokça yatırım ve fedakarlık yapmaktayız. Ancak bu onların ilerde mutlu bireyler olabilmesinde ne derece etkili?
