Restoranda yemeği beklerken, alışveriş merkezinde kasa sırası beklerken ya da oyun parkında arkadaşının kaydıraktan kaymasını izlerken sabırsızlanan çocukların sayısı yok denecek kadar aza düşmüş durumda.. Peki neden böyle bir düşüş var, nerede hata yapıyoruz?
“Her çocuğun sahip olduğu olası potansiyel, evrendeki en büyüleyici ve ilham verici şeylerden biridir.” – Ray L. Wilbur
“Yetişkin bir birey nasıl olur da 2-6 yaş arasında görülen benmerkezci çocuk özellikleriyle örtüşen davranışları, bir kişilik bozukluğu olarak narsisizm adı altında yaşayabilir?” Anne-baba olarak görevimiz, çocuğun 2-6 yaş aralığına sığan benmerkezci dönemden okul hayatıyla birlikte sağlıklı bir sosyalleşme sürecine girmesine yardımcı olabilmektir. Bu süreci anne babalar nasıl yönlendirebilir?
